'); }
De Formule 1 werkt aankomend seizoen voor het tweede jaar met een budgetplafond. Het doel hiervan is om het voordeel van de grote teams met diepe zakken ten opzichte van de minder gespekte renstallen te minimaliseren. Maar met de nieuwe reglementen, komt echter ook een bult gesteggel.
'); }
De koningsklasse is al jaren onderhevig aan discussies over het hoge kostenplaatje. Een aantal van de huidige teams, maar ook eventuele nieuwe fabrikanten van buitenaf, vinden dat er te veel geld wordt uitgegeven binnen, én aan de Formule 1. Zo stond het de teams tot eind 2020 vrij om naar eigen goeddunken geld uit te geven. De grote formaties konden zich hierdoor als het ware een weg naar voren kopen. Dat resulteerde in scheve verhoudingen.
Eerlijk speelveld
We nemen het seizoen van 2020 als voorbeeld. Ferrari had dat jaar naar verluidt een budget van 450 miljoen euro. Mercedes zou dat jaar 440 miljoen euro mogen uitgeven en Red Bull Racing zou 400 miljoen euro op de rekening hebben staan. Dit in vergelijking met de geschatte 140 miljoen euro van Alfa Romeo, 120 miljoen euro van Haas en 110 miljoen euro van Williams. Bij lange na geen eerlijk speelveld dus.
'); }
Budgetplafond
Afgelopen jaar werd er daarom een budgetplafond van 145 miljoen dollar ingevoerd. Dit jaar wordt dat verlaagd naar 140 miljoen dollar en vanaf 2023 mogen de teams slechts 135 miljoen dollar uitgeven. Als je kijkt naar 2020 blijft het budget dus alsnog hoger dan wat sommige renstallen überhaupt kunnen uitgeven, maar het verschil met de topteams wordt aanzienlijk kleiner. Dit driestappenplan is bedacht om de grote teams de tijd te geven zich aan te passen naar het plafond.
Verhoging per extra race
Het is echter goed mogelijk dat het plafond dit jaar iets hoger komt te liggen dan die vastgestelde 140 miljoen dollar. Omdat de racekalender sinds een paar jaar steeds wordt uitgebreid, heeft de Formule 1 de concessie gedaan dat als er meer dan 21 Grands Prix worden verreden, het plafond met 1,2 miljoen dollar per race omhoog gaat. Dit jaar staan er 23 races op de kalender. Als ze allemaal verreden worden, zal het budgetplafond dus op 142,4 miljoen dollar komen te liggen.
Sprintraceweekenden
Dan zijn er nog de sprintraceweekenden. Ook hier is achter de schermen flink over gediscussieerd. De Formule 1 wilde in eerste instantie dit jaar zes sprintraceweekenden organiseren. Niet alle teams waren het hier mee eens, omdat dit de kans op extra kosten zou vergroten. Er zouden immers zes extra (sprint)races aan de kalender worden toegevoegd, wat meer slijtage van de onderdelen betekent, maar ook een grotere kans op crashes met zich mee zou brengen.
Discussies
Over met welk bedrag het plafond omhoog moest gaan om dit te compenseren, werden de teams het onderling echter niet eens. Met name een aantal topteams zouden een flinke verhoging willen, wat erg slecht viel bij McLaren CEO Zak Brown. In een column uit januari schreef hij: "Deze teams blijven een buitensporige verhoging van het budgetplafond eisen, ondanks het duidelijke bewijs dat er vorig jaar tijdens deze races weinig schade is opgelopen. Het is een nauwelijks verhulde poging om te voorkomen dat ze hun voordeel kwijtraken", klonk het onder andere.
Van zes naar drie
Wat precies de doorslag heeft gegeven is niet bekend, maar de Formule 1 heeft er in ieder geval voor gekozen het plan voor zes sprintraceweekenden van tafel te vegen. In plaats daarvan krijgen we er dit seizoen drie, net als afgelopen jaar. Deze worden georganiseerd in Italië (Imola), Oostenrijk en Brazilië. Er komt geen verhoging van het budgetplafond bijkijken. Dit blijft 140 miljoen dollar (of dus maximaal 142,4 miljoen dollar als alle races worden verreden).
Wat valt er onder het budgetplafond?
Onder het budgetplafond valt in principe alles wat ten goede komt aan de ontwikkeling van de wagen. In feite mag de koets van 2022 dus niet meer kosten dan 145 miljoen dollar. Denk hierbij aan salarissen van de ingenieurs, tot de ontwikkeling van nieuwe onderdelen, maar ook het organiseren en verrijden van testdagen bijvoorbeeld. Alles wat geld kost en bijdraagt aan de performance, gaat van het budget af. Kostenposten zoals startgeld, marketing, hotelovernachtingen, hospitality en vliegtuigtickets - en zo zijn er nog veel meer - vallen hier niet onder.
Uitzonderingen budgetplafond
Er zijn echter ook een aantal minder voor de hand liggende uitzonderingen. Bijvoorbeeld de motoren. De ontwikkeling hiervan ligt inmiddels vast tot 2025, maar ook afgelopen jaar al viel dit niet onder het budgetplafond. Daarnaast hoeven de salarissen van de coureurs en de drie best betaalde personeelsleden ook niet uit dit potje te komen. Op dat gebied hebben grote teams dus nog steeds een voordeel, maar de meest fundamentele verschillen worden door het plafond grotendeels rechtgetrokken.
'); }
